Op bezoek bij groenteteler Bart: “Een drukke, maar lonende winterperiode.”

Bart T’Seyen begon zijn loopbaan in de tomatensector. Wanneer zijn schoonvader, een teler van rode biet, rammenas en pastinaak, hem in 2014 vroeg zijn bedrijf over te nemen, aarzelde Bart geen moment. De rode biet werd intussen ingeruild voor zoete aardappel. “De zoete aardappel wint snel aan populariteit en door het veranderende klimaat gedijt hij nu ook goed in onze regio.”

Een drukke winterperiode

"Alle drie de teelten zijn heel arbeidsintensief in de winterperiode,” vertelt Bart. “Zo moet de rammenas voor de eerste vorst worden geoogst. Na het rooien worden de rammenassen gestockeerd in koelkasten. Ze worden nog gewassen en gesorteerd, voordat we ze naar de veiling brengen. De pastinaak is een heel ander verhaal: die blijft de hele winter op het veld en wordt afhankelijk van de vraag geoogst. Tot eind februari, begin maart. Daarna begint het loof van de pastinaak weer te groeien en moet alles van het veld.”

Bart rooit de zoete aardappelen vóór half oktober, omdat de grondtemperatuur niet onder de twaalf graden mag dalen. Na de oogst verzamelt hij ze in grote bakken. “Vervolgens worden ze een zestal dagen bewaard bij een temperatuur van 29 à 30 graden en een hoge luchtvochtigheid. Dit proces, genaamd curing, zorgt voor een zoetere smaak en snelle wondheling. Kleine beschadigingen door de oogst herstellen hierdoor vanzelf. Daarna blijven de zoete aardappelen tot een jaar lang houdbaar zonder kwaliteitsverlies,” legt Bart uit.

Een uitdagende combinatie van teelten

Volgens Bart is het zaaien en het onder controle houden van onkruid de grootste uitdaging bij alle drie de teelten. “Pastinaak is een erg moeilijke kiemer. Het is daarom cruciaal om het veld onkruidvrij te houden. De witte rammenas heeft dan weer last van de koolvlieg, maar dat probleem lossen we op met insectengaas,” legt Bart uit. Bart toont ons zijn veld dat volledig afgedekt is met witte doeken.

Voor de teelt van zoete aardappel zijn vooral zonlicht en warmte essentieel. “Maar dat zijn factoren die we zelf niet in de hand hebben,” zegt Bart. Toch blijft hij optimistisch. “Het is niet altijd eenvoudig, maar elke keer als het lukt, geeft dat veel voldoening.”

Genieten van de eigen oogst

"Thuis eten we het vaakst pastinaakfrietjes of zoete aardappel uit de oven. Daar kan ik écht van genieten,” zegt Bart. Rammenas heeft een pittige radijssmaak, waar hij zelf minder dol op is. Toch zweert zijn schoonvader erbij om hem rauw te eten met wat zout - en dat smaakt verrassend goed. “Rammenas is ook lekker in soep,” vult Bart aan. “Het geeft een pittige toets.”

Zijn job als landbouwer geeft Bart veel voldoening. “Een mooi product afleveren, daar kan ik echt van genieten.”