Rog
De soorten Raja en de soorten Leucoraja
Stekelrog (Raja clavata) - FR: raie bouclée, UK: thornback ray, DE: Nagelroche
lokaal: ruige rog
Rog is een kraakbeenvis met een bijzonder grote familie. Wereldwijd bestaan er zo’n 460 verschillende soorten. Voor onze vissers is de stekelrog de belangrijkste. Omwille van de goede aanvoer vind je deze soort doorgaans in onze winkels en restaurants.
Ze leven van aan Faeröer, IJsland en Noorwegen tot in Namibië. Je treft ze natuurlijk ook aan in de Noordzee en niet te vergeten in de westelijke Baltische Zee, de Middellandse Zee en Zwarte Zee.
Andere bekende soorten zijn de blonde rog (Raja brachyura), zandrog (Leucoraja circularis), grootoogrog (Leucoraja naevus) en de gevlekte rog (Raja montagui).
Samen met pladijs en zeetong is rog een enorm belangrijke vissoort voor onze vissers. Deze drie toppers nemen het grootste deel van de aanvoer naar onze vismijnen voor hun rekening.
De stekelrog is meteen te herkennen aan zijn bruingrijze kleur met donkere en gele vlekken. Kenmerkend zijn de stekelige rug, buik en staart. Van op de middellijn tot aan de eerste rugvin zit een rij van 30 tot 50 stekels. De rug loopt uit in een lange staart met bleke banden met ook hier doornen verspreid over het oppervlak. Een volwassen stekelrog meet 68-77 cm, de vrouwtjes kunnen tot 130 cm groot worden.
Kwaliteit
Rog is het hele jaar te verkrijgen, maar is op zijn best in het najaar, van juni tot en met maart. In de winkel moeten ze een minimale lengte van 50 cm hebben. Meestal worden enkel de goed ontwikkelde vinnen verkocht. In de meeste gevallen zullen de roggenvleugels al gevild zijn. Zo niet, moet je ze meteen na aankoop fileren. Zo blijven ze langer vers. In de winkel vind je ze zowel vers als diepgevroren.
Eet roggevleugel zo vers mogelijk. Dat is erg belangrijk, want in het kraakbeen zit een stof die bij het verouderen ammoniak afgeeft. Vers zijn ze echter verrukkelijk. De vleugels moeten roodroze zijn en een stevige textuur hebben. Hoe witter en slapper het visvlees, hoe ouder de vleugels.
Bereiding
Wist je dat niet alleen de vleugels een lekkernij zijn? Ook de wangen en levers gelden bij kenners als een ware delicatesse. Dankzij de gelatineuze structuur is rog heerlijk in koude bereidingen, maar ook lauw, gebakken of gepocheerd is rog een streling voor de tong.
Om rog zelf in te vriezen moet je het eerst pocheren en daarna pas invriezen, samen met het pocheervocht.
Voedingsinformatie
De gemiddelde voedingswaarde van rog per 100 g is:
- 89 kcal
- 0,2 g vetten
- 20,7 g eiwitten
Bewaring
Verse vis is natuurlijk het lekkerst. Recht van de winkel op je bord, dat is het beste. Moet je verse vis toch even kunnen bewaren? Volg dan deze richtlijnen voor bewaren, diepvriezen en ontdooien om de smaak optimaal te houden.
